Het zal in ieder geval weer veel geld gaan kosten, er zal gekwalificeerd personeel aangetrokken moeten worden, en het belangrijkste niet te vergeten: zijn de gemeenten er klaar voor? En welke kwetsbaren zullen de dupe gaan worden
Kort samengevat:Veel onrust en angst om kwijt te raken wat we weten?
- Gemeenten liggen onder vuur vanwege het inhuren van externen. Meest recentelijk nog vanwege het inhuren van advies voor in het kader de door het kabinet ingezette decentralisaties. [Bron:Zipconomy]
- Decentralisatie vormt risico voor privacy, gemeenten zijn ook aansprakelijk voor bijstandsgerechtigden en de sociale werkvoorziening. Die nieuwe portefeuille baart zorgen, want hoe gaan gemeenten om met al die nieuwe informatie? [Bron:Marqitoverheid]
- Er is nog veel onduidelijk omtrent de decentralisering van de zorg. Maar liefst 75% van alle Nederlandse gemeenten heeft, zoals het er nu uitziet, de toegang tot de zorg nog niet op orde. [Bron: NPORadio1]
- 'Gemeenten meteen in financiële problemen na decentralisatie jeugdzorg' [Bron: FD]
- De decentralisaties brengen gemeenten financiële onrust [Bron: FD]
Raf Daenen, Wethouder bij Gemeente Oirschot, schreef hier het volgende over:
Decentralisatie: de slinger slaat al gauw te ver door.
"Martin Don verzucht in het Brabants Dagblad “wie verzint het, drie decentralisaties tegelijkertijd”. Samen met Martin Don was ik in 2009 voorstander van het snel invoeren van de huidige decentralisaties. Beiden waren we er van overtuigd dat de gemeente de overheidslaag is die het dichtst bij de burger staat als het gaat om welzijn, zorg, jeugd en participatie. Dus decentralisatie is een goed idee, maar dit vraagt verandering van kaders, en zoals we weten leidt iedere verandering tot weerstand en groeiproblemen. Als verantwoordelijkheden naar de gemeente worden gebracht, dan is het logisch dat er verschillen tussen gemeenten op gaan treden. Dat is niet nieuw, voorheen spraken we dan in positieve zin van maatwerk. Nu hoor ik betitelingen zoals “discriminatie” en “oneerlijk”. De valse start vanwege de door de centrale overheid opgelegde kortingen, leidt er toe dat mensen extra de hakken in het zand zetten. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat de decentralisaties veel goeds kunnen brengen. Een belangrijke voorwaarde is wel dat wanneer er groeistuipen optreden, we niet meteen in de Haagse kramp schieten. Laat ons afspreken dat we jaarlijks de stand van zaken opmaken en evalueren. Komend jaar is nog een overgangsjaar waarin het belangrijkste doel is om de winkel draaiende te houden. Een punt van zorg is dat we heel erg bezig zijn om op gemeenteniveau zaken te regelen met beleidsregels en verordeningen, analoog aan het landelijk model. De bureaucratie en het aanbod zullen alleen veranderen als we anders gaan werken. De invoering van de decentralisaties is een gigantische klus waarbij het fijn slijpen in het overgangsjaar moet gebeuren. Om een efficiënte overgang te bewerkstelligen maken we gebruik van bestaande kennis en ervaring. We stellen een team met verschillende deskundigheden samen die nu ook al actief zijn in Oirschot. Waardoor de bestaande kennis niet verloren gaat.
In Oirschot kunnen we half november starten met onze generalisten- en specialistenteams die bemenst worden door gedetacheerde medewerkers van organisaties op het terrein van zorg en welzijn, waar we nu al zaken mee doen.
Mijn hoop is gevestigd op het functioneren van de keukentafelgesprekken en hoe onze generalisten op zoek gaan naar de kwetsbare mens in nood. Hoe kunnen we mensen zo vroeg mogelijk de nodige basiszorg geven zodat ze niet van voorzieningen van intensieve behandeling gebruik hoeven te maken of in instituten terecht hoeven te komen, en tegelijk zorgen dat niemand tussen de wal en het schip komt? Ik ben een voorstander van bezuinigen op de bureaucratie en tegelijkertijd het bewaken van de privacy. De grote winst moet komen van anders gaan werken en organiseren. Na de periode van detachering moeten we het lef hebben om oude organisaties op te heffen en een nieuwe professionele cultuur te ontwikkelen. Bij die cultuur hoort ook dat we ouders en kinderen aanspreken op hun kracht, en dat we hun de ondersteuning geven die ze nodig hebben. Kortom, we moeten investeren in de samenleving en voorkomen dat de slinger van decentralisatie doorslaat in angst en controle".
Bij gemeenteambtenaren en bestuurders bestaat de vrees voor een stroeve overgang of zelfs chaos bij het overhevelen van taken op het gebied van jeugd, zorg en werk. Ook wij als burgers hebben zo onze twijfels over de 3 D's. Gaan kinderen in de toekomst een grotere rol spelen in de zorg voor hun ouders? Is ‘eigen kracht’ het nieuwe sleutelwoord in de jeugdzorg? Welke ondersteuning krijgen mensen met een arbeidsbeperking nog in de toekomst? Er bestaat veel debat over de ‘drie decentralisaties’ en de veranderingen die er afkomen op gemeenten en burgers. Volgens critici is Den Haag haar verantwoordelijkheden over de schutting aan het gooien. [Citaat WI-ChristenUnie - Achter de Schutting]
In onze samenleving, waar de term 'eigen kracht' centraal staat. is het gevoel ontstaan dat wij als burger steeds meer informele taken zullen moeten overnemen om de kwetsbaren te helpen en te ondersteunen...
Raar maar waar, maar voor de decentralisaties mopperden we ook over de kwaliteit van zorg en dat zal straks niet anders zijn. Maar is het zo erg om als het in je leven past wat voor een ander te betekenen, misschien worden we daar wel wat meer mens door. En voor problemen die zich voordoen zullen we oplossingen moeten vinden.
Margareth Weijers
www.veiligleefbaar.nl
columnsveiligleefbaar.blogspot.nl
tips-tricks-tools.blogspot.nl
- ChristenUnie - Achter de Schutting. Kansen na de decentralisaties
- Algemene Rekenkamer - Is iedereen klaar voor verantwoord decentraliseren per 1 januari 2015?
- Rijksoverheid - Decentralisatie van overheidstaken naar gemeenten
- Centraal Planbureau -Decentralisaties in het Sociaal Domein
- Ministerie BZK - Regionale samenwerking - Verevening kosten en risico’s en de 3 decentralisaties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten