Pagina's

donderdag 30 juli 2015

Column Slachtoffers eerst - Medische fouten!

Zo zou het moeten gaan, slachtoffers eerst, maar niet onbelangrijk is het voorkomen van   van medische fouten. In mijn geval werden medische fouten gemaakt vanwege het feit dat ik in drie maanden tijd vier afspraken had met vier verschillende traumachirurgen.. en zonder dat zij overleg met elkaar hadden. Vier verschillende behandelingen met als resultaat dat ik op de operatiekamer [met weer een andere traumachirurg] te horen kreeg dat operatie geen optie was in verband met Posttraumatisch warme dystrofie.



Deze dystrofie tast weefsels aan waardoor 1 breuk van het middenvoetsbeentje niet aan elkaar wil groeien en is ontstaan als reactie op het breken van de 2 middenvoetsbeentje.Voet was rood, dik, warm, pijnlijk en er zat weinig beweging meer in. Deze zou vastgezet gaan worden met plaatje en schroeven. Wat 6 weken gips had moeten worden duurt nu al bijna 3 maanden.
De chirurg die mij zou opereren heeft mij een prima behandeling voorgeschreven. Afspraken maak ik alleen nog bij hem. Of er nog een operatie nodig is valt nog te bezien.

Niet luisteren naar de patiënt is volgens mij het grootste probleem. Ook ik wist dat er iets vreselijk mis was en vertelde steeds wat mijn klachten waren. Er werd niet goed gekeken naar de voet zelf maar het bleef alleen maar bij eindeloos kijken naar de röntgenfoto's . Niet even een collega erbij halen. Er werd bijvoorbeeld gezegd dat ik te weinig liep of teveel liep.. een roker was of osteoporose zou hebben enzovoorts. Zelfs de gipsmeester had hierover een mening: "U heeft overal Artrose" . Beroepsdeformatie dus.

Ook is er onzorgvuldig omgegaan met antistolling [ontstollen en gebruik fraxiparine] een week voordat de operatie zou plaatsvinden. Fout op fout zullen we maar zeggen. Communicatie was ver te zoeken.


Mijn huidige chirurg heeft mij tijdens de laatste afspraak gevraagd of ik een klacht wil gaan indienen en dat heb ik inmiddels gedaan. Door de ombudsvrouw worden de betrokkenen gevraagd een reactie te geven. Mocht ik er blijvend letsel aan overhouden zal ik zelf een schadeclaim indienen. Wel hoorde ik later van mijn huidige chirurg dat een van de chirurgen die benaderd was omtrent de klacht het interpreteerde als een persoonlijke beschuldiging. Deze gegronde klacht zal mij niet helpen maar misschien wel andere patiënten.


Update
Op 3 juli j.l. heb ik een gesprek gehad met de Ombudsvrouw en een van de traumachirurgen van het desbetreffende ziekenhuis. Het was een zeer opbouwend, kritisch  maar ook zeker een prettig gesprek waarbij de volgende zaken werden besproken werden;
Antistollingsbeleid
Binnen de vakgroep wordt volgens de traumachirurg bij een aantal verrichtingen verschillend gedacht of antistolling gestaakt moet worden of niet, maar als het gestaakt moet worden is duidelijk omschreven hoe dat gebeurt en of de internist geconsulteerd moet worden. In mijn geval vond hij niet dat de antistolling gestaakt hoefde te worden en blijkbaar is die inschatting onjuist geweest.
Informed Consent
Aan de richtlijnen van informed consent van de KNMG  is bij mij niet voldaan. Ik maakt namelijk pas op de operatietafel kennis met de operateur en toen bleek dat ik niet kon worden geopereerd vanwege Post Traumatische warme Dystrofie aan mijn voet.
Steeds wisselende behandelaars
Ik ben door 2 traumachirurgen en 2 arts-assistenten gezien en ben van mening dat ik tegenstrijdige adviezen kreeg en vind dat artsen hierdoor ook het verloop van het herstel niet goed konden beoordelen. Traumachirurg geeft aan dat het beleid niet door de arts-assistenten wordt gemaakt maar door de chirurgen maar dat het door wisselende artsen gezien worden in de vakgroep een aandachtspunt is.
Missen van diagnose dystrofie
Ik hoop dat door het uiten van de klacht artsen attenter zijn op de mogelijkheid van dystrofie waardoor de behandeling eerder kan worden gestart.
Medische adviezen van de gips
Ik heb mij gestoord aan de ongevraagde medische adviezen van de gipsmeester. Klachten kwamen volgens de gipsmeester door overbelasting, roken en zou ik overal artrose hebben.

Deze bovenstaande zaken zal de traumachirurg bespreken in het traumachirurgenteam.

Maar hoe ga je te werk als je een klacht wilt indienen?


Wat wil je als dit je overkomen is? Excuus.. nee dus. Het gaat om je lijf of je leven.
"Sorry zeggen staat los van schadeverhaal. Excuses van zorgverlener kan bijdragen aan stressreductie" schrijft Stichting Werkgroep Medische Missers via Twitter en als bijlage een link naar presentatie Symposium van rechten.vu.
Dat ik een klacht heb ingediend is om misschien onzorgvuldigheid en medische fouten in de toekomst te kunnen voorkomen en is zeker niet gericht op personen maar op het handelen van deze artsen. Ik ben gelukkig mondig genoeg maar ouderen meestal niet. Het zou een leermoment kunnen zijn.

Dat is het in ieder geval ook voor mij....


Margareth Weijers
www.veiligleefbaar.nl
Tips, Tricks & Tools

Geen opmerkingen:

Een reactie posten