Pagina's

zondag 5 juli 2015

Column Hoe vrijwillig ben je als vrijwilliger? Een tegenprestatie maar vanwege wat?

Ik heb wel eens geschreven in een eerdere column dat ik een 'eeuwige' vrijwilliger ben. Maar hoe vrijwillig is dat eigenlijk geweest? Zelf heb ik een WAO uitkering maar ben hier niet blij mee want ik heb hier niet zelf voor gekozen. Dat handje ophouden is niets voor mij vandaar dat ik probeer te re-integreren in de hoop [en met het doel voor ogen] dat ik middels vrijwilligerswerk uiteindelijk een betaalde baan zal gaan vinden.



Wat belangrijk is dat mijn sociale welbevinden beter gaat worden. Na vele jaren werken aan mijn site veiligleefbaar.nl bemerkte ik dat ik in een sociaal isolement raakte. Aangezien ik een 'mensen' mens ben voelde deze vorm van afzondering niet goed. Doordat ik vanwege PTSS [geïndiceerd] een angststoornis ontwikkeld had verergerde dit enorm. Gelukkig zit ik nu in een veel positievere periode in mijn leven en heb mijn leven omgegooid. Geen PTSS meer, geen angst maar ook mijn lichamelijke gezondheid is verbeterd. Heb enorm veel energie vanwege het feit dat ik de regie van mijn eigen leven weer in handen heb. De opmerkingen die ik de afgelopen jaren kreeg vanwege mijn uitkering hebben geen invloed meer op mijn functioneren. Ja ik zag er altijd goed uit, had mijn beide benen nog, van werken ga je niet dood maar niemand wist hoe het werkelijk met mijn lichamelijke of geestelijke gezondheid gesteld was. Ik heb nu een duidelijk doel voor ogen!

Heel veel mensen hebben vooroordelen betreffende uitkeringsgerechtigden terwijl de meeste niet voor een uitkering kiezen. Zelfmoord komt veel vaker voor onder mensen met een bijstands-of arbeidsongeschiktheidsuitkering dan onder mensen met een baan.
Dat meldt de Volkskrant op basis van een studie van de GGD, het Centraal Bureau voor de Statistiek en het Leids Universitair Medisch Centrum.
Een overheersend gevoel van schaamte ontstaat vaak bij uitkeringstrekkers en vergeet niet dat de uitkering soms onvoldoende is en deze mensen moeten overleven in plaats van te leven.

De VVD schrijft hier het volgende over:
Niemand in onze samenleving hoeft in armoede te leven. Wij hebben in Nederland een prima sociaal vangnet voor mensen die echt niet (meer) kunnen werken.
Deze mensen krijgen bijstand, maar in ruil daarvoor vragen we waar mogelijk wat terug voor de samenleving, zoals vrijwilligerswerk of mantelzorg. Als mensen zich daarvoor onvoldoende inzetten, de taal niet leren of frauderen, heeft dat consequenties voor hun uitkering'.

Deze beweringen zijn nogal zwart/wit en vaak ook niet reëel. Een sociaal vangnet wel maar de uitkeringsgerechtigden ervaren dit niet altijd als een hangmat. Tegenprestatie als afschrikmiddel komt respectloos en vijandig over. Het 'eigen schuld dikke bult' gevalletje. Werken in ruil voor een uitkering kan zeker zinvol en nuttig zijn, zowel voor betrokkene als voor de samenleving maar dan op vrijwillige basis. Het mag toch niet zo zijn dat als je geen vrijwilligers werk kan vinden of aankan je de uitkering verliest. Gelukkig zijn hier regels voor:

Zelf doe ik al vrijwilligerswerk vanaf het moment dat ik vanuit de ziektewet in de WAO belandde. Maar is dat altijd echt vrijwilligerswerk geweest? Die discussie is al zeker al 40 jaar gaande. Ik heb nooit inkomsten gegenereerd voor het leveren van vrijwillige diensten. Zelfs geen reiskostenvergoeding. In november vorig jaar heb ik telefonisch contact gehad met mijn uitkeringsinstantie over mijn plannen om vrijwilligerswerk te gaan doen omdat er in dit geval wel een financiële vergoeding tegenover staat. Ik wilde hiervoor een afspraak maken of het überhaupt invloed zou hebben op de hoogte van mijn uitkering.
Er werd mij verteld dat het desbetreffende vrijwilligerswerk geen vrijwilligers werk is. Ook is geadviseerd een brief te schrijven aan de uitkeringsinstantie en via deze weg een afspraak te maken. Het is inmiddels 2 maanden geleden dat ik die brief stuurde maar nog steeds geen antwoord en nog geen afspraak. Die instantie werkt dus niet echt mee.


Maar de regie hou ik in eigen handen. Overleven niet maar LEVEN wel en ik hoop dat alle vrijwilligers en/of uitkeringsgerechtigden dat blijven doen. Met of zonder hulp van de uitkeringsinstantie. En uiteraard met behoud van de uitkering en hopelijk zicht op 'echt' betaald werk.

Denk hier maar eens over na:

"Als elke vrijwilliger een ster kreeg werd het nooit meer donker" [Bron:Loesje]



Lees verder via


www.veiligleefbaar.nl
tips-tricks-tools.blogspot.nl


Geen opmerkingen:

Een reactie posten