In een democratie kan dus niemand aan de meerderheid van de bevolking ongewenste maatregelen of wetten opleggen.
Er is een vreemd onderscheid in onze maatschappij: we hebben burgers, en we hebben politici. Hoewel ze volksvertegenwoordiger zijn, lijkt het erop dat de politici, maar ook de burgers zijn gaan vinden dat dit twee verschillende bevolkingsgroepen zijn met andere rechten en plichten, en andere spelregels. Niet gek dat dit regelmatig leidt tot een clash.
We zijn ver verwijderd geraakt van de oorspronkelijke bedoeling van het zijn van een volksvertegenwoordiger. De drempel is te hoog!
Communiceren in gewone 'taal', onderzoek doen naar het ontstaan van het probleem en trachten hier een oplossing voor te vinden samen met de burger. Waarom wordt er niet naar burgers geluisterd? Een aanstekelijk geschreven boekje geeft de zoektocht weer van twee goed ingevoerde schrijvers die zich, zoals velen, zorgen maken over de relatie tussen (gemeentelijke) overheid, politiek en burgers.
De lokale overheid koppelt de problematieken terug richting partijleden in de Tweede Kamer. Mochten hier actie, beleids- en/of wetsveranderingen uit voortkomen worden BuurtBestuurt en alle andere partijen geïnformeerd en eventueel worden betrokken bij de uitvoering het probleem aan te pakken.
Burgers dienen geïnformeerd te worden over de zaken die besproken zijn in de Tweede Kamer en die aangepakt dienen te worden en duidelijk is wie de eindverantwoordelijken zijn. Deze kunnen desgewenst aangesproken worden omtrent de voortgang.
Als je mensen verantwoordelijkheid geeft, ruimte en mogelijkheden, gaan ze mooie dingen doen. In de politiek hoor ik vaak hoe “ingewikkeld” het kan zijn om de burgers aan het woord te laten over nieuw beleid, want ja, dan wordt het misschien wel een zooitje. Eigenlijk ben je dan al 5 stappen te ver, want dat beleid had samen met de bevolking tot stand moeten komen. Of misschien wel door hen geïnitieerd en de overheid gefaciliteerd moeten worden.
Er zijn snelle en slimme manieren nodig om directe democratie te organiseren, bijvoorbeeld digitaal. Maar één goed georganiseerde bijeenkomst waarin werkelijk alle betrokkenen goed aan het woord zijn geweest, en hun bijdrage vertaald zien in het beleid, kan ook al bijzonder waardevol zijn. Het belangrijkste dat er structureel sprake is van co-creatie in een vloeibaar proces van beleidsvoorbereiding.Mensen hebben ideeën over hoe problemen opgelost kunnen worden. Daar hoef je echt niet hoogopgeleid voor te zijn. ‘Ondanks overheidsoproepen tot zelforganisatie en deelname aan de participatiemaatschappij, werpen gemeente in de praktijk allerlei barrières op. Burgers worden dus beperkt in het ontwikkelen en het doorontwikkelen van initiatieven.
Door bovenstaande blijft er transparantie waardoor alle partijen weten hoe en welke problemen moeten worden aangepakt. Hierdoor bereik je dat er geen onrust ontstaat en een gezonde samenleving ontstaat. Tevens voorkom je dat er twee bevolkingsgroepen ontstaan, politici en burgers. Deze twee partijen horen samen te werken om een veiliger en leefbaar Nederland te realiseren. . De drempel voor de burger zal laag blijven. . Visie van de Nationale ombudsman op een Open Overheid.
Mijn rol hierin zou kunnen zijn:
- Aansturen burgerinitiatieven middels opzetten project BuurtBestuurt
- Samenstellen lokale overheid
- Netwerken
- Maken van beleids- en wetsvoorstellen samen met burgers
Deze nieuwe visie op de te vormen overheid is mede ontstaan door daadwerkelijk te luisteren naar medeburgers.
Creëren van Veiligheid en Leefbaarheid blijft mensenwerk..
Margareth Weijers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten