Column Ouderen in de knel!

Een paar jaar na het behalen van mijn Mavo-4 diploma heb ik een paar jaar gewerkt in het bedrijfsleven maar ik kwam er snel achter dat dit niet mijn ding was. Ik begon in 1977 met de opleiding  Ziekenverzorging en had in 1979 mijn diploma op zak. Trots dat ik mensen kon helpen. In het verpleeghuis kregen mensen wat ze nodig hadden. Hard werken maar zoveel voldoening. Veel bewoners woonden er al jaren maar ook patiënten die een tijdelijk zorgadres nodig hadden waren geen uitzondering. Minder regels meer zorg.

Helaas worden ouderen met lage zorgzwaarte uit verzorgingshuizen gezet. Tegenwoordig gaat het over de zogenaamde  ‘zorgzwaartepakketten’ en onvoldoende over de mens zelf. Wie bepaalt op  welk zorgzwaartepakket een patiënt of bewoner recht  heeft! Toen ik jaren later etagehoofd in een bejaardenhuis werd had ik niet  het idee dat de bewoners, waar ik de verantwoordelijkheid voor had, weer gewoon zelfstandig konden gaan wonen. De meeste wilden gewoon naar huis maar door de zorgbehoefte kon dit niet. Ze verliezen privacy  en zelfregie. Op dit moment is de tendens dat clienten met een lage zorgbehoefte langer thuis blijven wonen.

De maatregel leidt tot meer zorg in de omgeving en wordt dure zorg in een instelling waar mogelijk vermeden. Bijvoorbeeld ouderen met beginnende somatische beperkingen blijven met goede ondersteuning in hun eigen woning en verhuizen niet naar een instelling. Die ondersteuning zou dan via thuiszorg moeten komen maar ik denk dat vooral familie bepaalde hulp zal moeten geven.  Het gevaar zit erin dat deze ‘mantelzorgers’ behoorlijk overbelast raken.

Maar  als één van je familieleden in een verzorgingshuis woont kan het financiële problemen opleveren.. of niet? Mocht er door omstandigheden meer zorg geleverd zijn dan het zorgzwaartepakket aangeeft moet je dan een 'meerprijs' betalen, misschien net als bij de slager: "mag het ietsje meer zijn?" 

Hoezo ouderen in de knel!

Bron: Ministerie VWS
      www.zorgbeter.nl
      www.trouw.nl