Pagina's

dinsdag 18 maart 2014

Column ‘De nachtmerrie die “verhuurbemiddelaar” heet

De laatste tijd is er in Nederland veel te doen op het gebied van huur/verhuur en dan met name de verhuurbemiddelaars die er een potje van maken.Naast problemen zoals dubbele bemiddelingskosten, sleutelgeld, te hoge huurprijzen etc. zien en horen we ook veel klachten van verhuurders. Woningen die leeggeroofd worden, wietplantages en onbetaalde huurpenningen zijn zo’n beetje orde van de dag. Hier volgt het verhaal van Louise, een gedupeerde verhuurder van een malafide verhuurmakelaar.


Louise verhuisde enkele jaren geleden vanwege werk van haar man naar de Verenigde Staten.In oktober 2008 besloot zij haar woning in Nederland te verhuren en omdat zij dat uiteraard vanuit het buitenland moeilijk kon regelen besloot zij de grootste verhuurbemiddelaar van Nederland in de arm te nemen.

Gedurende een intake gesprek met een medewerker van dit bedrijf werd afgesproken dat zij voor Louise op zoek zou gaan naar een betrouwbare huurder uit het bedrijfsleven en deze zou screenen zoals o.a. informeren bij werkgever, loonstrook etc..Deze zouden het hele verhuurproces verzorgen en Louise betaalde daar een bemiddelingsvergoeding voor €1547.In november 2008 ontving Louise een telefoontje dat er een perfecte huurder gevonden was.

 Deze huurder, een Nederlander, had de opdracht van zijn Britse werkgever een kantoor op te zetten in Nederland.De kandidaat-huurder wilde heel snel de woning betrekken, maar Louise vertelde nogmaals duidelijk aan de verhuurbemiddelaar dat alle gegevens van de kandidaat huurder zorgvuldig geverifieerd moesten worden zoals afgesproken gedurende het intake-gesprek. De sleuteloverdracht mocht ook niet eerder plaatsvinden voordat de eerste maand huur en borg op de bankrekening van deze makelaar stond.Dit laatste is nl. ook 1 van de verplichte stappen van het 7 stappen plan wat dit bedrijf zegt te hanteren. Twee dagen later belde de verhurend makelaar naar Louise dat alle documenten geverifieerd en in orde bevonden waren. Er waren gedurende de verificatie periode geen problemen geconstateerd en de medewerkster gaf aan dat de huurovereenkomst getekend kon worden.De huur en de borg werden in december 2008 doorgestort naar de bankrekening van Louise. Er werd geen melding gemaakt van ook maar enig probleem. 

Zo gezegd, zo gedaan. Louise tekende de huurovereenkomst en de huurder kon de sleutel in bezit nemen. In Januari 2009 ontving Louise geen huur. Toen zij haar beheerder opdracht gaf om de huurder te sommeren de huur te betalen kwam de huurder met de een na de andere smoes.Louise besloot daarop contact op te nemen met de werkgever van de huurder, maar het telefoonnummer op de door huurder overlegde werkgeversverklaring was afgesloten.Vervolgens nam Louise contact op met de makelaar om te vragen welk telefoonnummer zij gedurende de verificatie periode van de huurder gebruikt had om de werkgever te traceren.De medewerkster gaf daarop aan dat zij de werkgever gedurende de verificatie periode niet had kunnen traceren, maar toen zij daar de kandidaat-huurder mee confronteerde vertelde kandidaat-huurder dat dat kwam omdat het een BV in oprichting betrof, maar hij had wel een GSM nummer van zijn manager.Vervolgens, zo vertelde de medewerkster van de verhurend makelaar, hadden zij dat GSM nummer gebeld en “diegene” bevestigde dat kandidaat-huurder bij dat bedrijf werkzaam was.De medewerkster wist Louise ook nog te vertellen dat zij “gehoopt” had dat het wel goed zat omdat de vader van de kandidaat-huurder een bekende zakenman is. 

U begrijpt dat Louise haast niet kon geloven wat zij in januari 2009 hoorde van de verhurend makelaar; namelijk een door kandidaat-huurder opgegeven GSM nummer gebruiken om een werkgever te traceren. Later kwam Louise er ook nog achter dat, op het moment dat een medewerkster van de makelaar aangaf dat “alles” in orde was, de eerste maand huur en borg ook nog niet op de rekening stond. Dat deze fouten gemaakt zijn door deze verhurend makelaar staat onomstotelijk vast. Dat deze fouten ongelofelijk dom zijn staat mijns inziens ook wel vast. Maar dat Louise gedurende de verificatie periode NIET door de verhurend makelaar op de hoogte is gebracht is pure misleiding. 

Louise heeft door de oplichter in haar woning een schadepost opgelopen van enkele tienduizenden Euro’s en de makelaar weigert ook maar enige verantwoording te nemen. Louise is maanden bezig geweest om na de ontdekking van de oplichter in haar woning de zaken te bespreken met de verhurend makelaar en een oplossing/schikking te regelen.Helaas waren ze maanden “op vakantie”en “in bespreking”.Vele telefoontjes, e-mails en brieven gericht aan een CEO van de verhurend makelaar met het verzoek de zaak op een professionele manier op te lossen werden niet of nauwelijks beantwoord.

Louise is echt tot het uiterste moeten gaan om contact met de makelaar te krijgen.Als klap op de vuurpijl kreeg Louise wel een brief van de Juridische Afdeling van de verhurend makelaar met de mededeling dat er gedurende de verificatie periode van de kandidaat-huurder geen inconsistenties waren geconstateerd. Bijzonder vreemd, omdat Louise van de medewerkster al had vernomen dat er wel problemen waren geweest. Op dit moment loopt de rechtszaak en ook hier doet de verhurend makelaar er alles aan om dit zo lang mogelijk te rekken. Gevolg is dat de advocaatkosten, proceskosten en aanverwante kosten voor Louise enorm oplopen. Wat zo simpel opgelost had kunnen worden en/of voorkomen is door de handelswijze van de verhurend makelaar geëscaleerd tot een ware nachtmerrie voor Louise.Als de makelaar gedurende de verificatie periode Louise gewoon verteld had van de problemen met het traceren van de werkgever en het niet op de rekening staan van huur en borg had Louise het huurcontract nooit ondertekend en had de makelaar een andere betrouwbare huurder kunnen zoeken.

Doordat de verhurend makelaar er voor gekozen heeft dit niet te doen en haar eigen belangen voorop te zetten maken zij zich schuldig aan oneerlijke handelspraktijken. Voor Louise is het ergste de emotionele uitputtingsslag. Deze duurt nu al ruim 3 jaar en heeft een behoorlijke wissel op haar getrokken. Wat een leuk avontuur had moeten worden is door toedoen van deze verhurend makelaar volledig getorpedeerd. Men zou van een zakenvrouw van het jaar 2005 [CEO verhurend makelaar] toch wel wat anders mogen verwachten. Dat zij niet de enige verhuurbemiddelaar zijn met dit soort van praktijken heeft u ook kunnen zien in het programma RECHTGEZET van 26 februari 2012. Hierin maakten we kennis met Jos Janssen die door een wanprestatie van een verhuurbemiddelaar in Arnhem. een wietplantage in de woning kreeg.Jos heeft ook een lange strijd moeten voeren om zijn recht te halen, maar heeft, doordat zijn advocaat een onvolledige naam van het bedrijf heeft gebruikt en de verhuurbemiddelaar daar gretig gebruik van maakt, daarom nog geen cent van de door het Gerechtshof toegewezen schadebedrag mogen ontvangen. Bovenstaande schrijnende gevallen staan niet op zichzelf. Het probleem is echter dat verhuurbemiddelaars niet tot een branche-organisatie behoren. Als er dan ook conflicten ontstaan is men aangewezen op de rechtbank.Dit is voor veel gedupeerde verhuurders niet haalbaar. Men heeft vaak al enorme kosten om de woning weer op orde te krijgen en om dan ook nog de malafide verhuurbemiddelaar voor de rechter te brengen is financieel en emotioneel niet meer op te brengen.De malafide verhuurbemiddelaars hebben hierdoor een “Lucky escape” en de gedupeerde die hen toch voor de rechter brengt “roken” ze wel uit. Ik wil iedereen danken die de moeite heeft genomen dit verslag door te lezen en ik zou het bijzonder op prijs stellen als u de gedupeerde verhuurders en huurders ondersteunt via Twitter account @foutemakelaar. 

Ook wil ik iedereen uitnodigen die door verhuurbemiddelaars gedupeerd zijn te reageren. Alleen op deze wijze kunnen wij de heer Paulus Jansen van de SP ondersteunen in zijn strijd voor certificering, strenger toezicht, educatie en een “geschillencommissie” voor verhuurbemiddelaars zodat conflicten op een snelle en voor iedereen betaalbare wijze opgelost kunnen worden. 

Lisa

Intussen is de strijd voortgezet tegen deze manier van misleiding, leugens en onrecht en kunt u via het Tros Radar Forum verder lezen hoe het haar en vele anderen vergaan is.

[Toegevoegd door lid Forum Tros Radar] Waar gedupeerde verhuurders tegenaan (kunnen) lopen;
-Besluit een gedupeerde verhuurder naar de rechtbank te stappen brengt dat hoge kosten met zich mee en men loopt het risico om "uitgerookt" te worden door de andere partij

-Huurderving: wordt in veel gevallen in zijn geheel of gedeeltelijk niet toegekend door rechters. Er is grote rechtsongelijkheid in diverse uitspraken

-Diefstal van goederen: worden niet gedekt door verzekering; Verhuurder heeft immers de sleutel afgegeven. Dan heet het Verduistering

-Nutsvoorzieningen: als verhuurder deze niet heeft laten overzetten op de naam van de huurder zijn ook deze kosten voor verhuurder. Kan met een wietplantage in de 10.000-den E lopen

-Hennepkwekerij in woning en woning brandt af: brandverzekering keert niet uit. Dan heb ik het nog maar niet over zeer ernstige ongelukken die kunnen gebeuren!

-Bepaalde drugs in uw woning: de gemeente kan woning "op slot doen" Wet Damocles

-Kosten voor het rooien van wiet uit woning: gemeente komt bij verhuurder en eigenaar van woning

-Alle schades veroorzaakt door rooien van wiet komen voor de verhuurder. Denk hierbij aan Henk met een schade van 115.000 E

-Alle gerechterlijke kosten om een huurcontract te laten verbreken: voor verhuurder

-Verhuurder loopt het risico als "mede-dader" verdacht/gezien te worden bij constatering van strafbare delicten in de woning. Zeker voor Expats kan dit vergaande consequenties met zich meebrengen

-De Consumentenbond ziet een verhuurder niet als Consument, dus van die kant is er geen steun te verwachten

-De Wet biedt een gedupeerde verhuurder onvoldoende bescherming, daar " waar bemiddeling uit moet bestaan" onvoldoende is geregeld

-Het OM bestempeld het gedrag van een niet-integere verhuurmakelaar als "laakbaar maar niet strafbaar"

-Gerechtshof in Den Haag vindt aantoonbare leugens van een verhuurmakelaar onvoldoende om de verhuurmakelaar te betichten van oplichting

-De Nationale Ombudsman verwijst u terug naar de Overheid, daar zij zich niet met Wetten kunnen bemoeien

-De Politiek/Overheid is al jaren op de hoogte van de problemen en de slachtoffers die er vallen, maar dat lijkt geen genoeg urgentie te hebben

-De kans dat het OM achter uw crimineel aangaat die in uw woning is geplaatst is door de "Aanwijzing voor de Opsporing" gering
Daarnaast zijn het vaak "kale kippen" waarvan niets te plukken valt!

M.i. wordt er veels te makkelijk gedacht over het verhuren van de eigen woning. Pas als het te laat is komt een gedupeerde verhuurder erachter dat hij/zij op zichzelf staat!

Daarom pleit ik ook bij deze bij de Stichting @VerhuurVeilig en @Huurgarantie voor een flink stuk Voorlichting voor Kandidaat-Verhuurders


Auteur: Lisa [ @lisaT33]
http://josevictima.wordpress.com/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten